Με το φιλόδοξο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) προς μια κλιματικά ουδέτερη οικονομία έως το 2050, η ελληνική κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να αποσύρει όλους τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής από λιγνίτη έως το 2023, με εξαίρεση την μονάδα «Πτολεμαΐδα V» που αναμένεται να λειτουργήσει έως το 2028. Η δέσμευση αυτή υπηρετεί προτεραιότητες που σχετίζονται με την προστασία του περιβάλλοντος, την προώθηση ανταγωνιστικών μεθόδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και τη διαφοροποίηση των περιοχών εξόρυξης λιγνίτη, δηλαδή της Δυτικής Μακεδονίας (NUTS 2) και της Μεγαλόπολης (NUTS 3 / LAU 1).
Οι περιοχές αυτές αντιμετωπίζουν κοινωνικοοικονομικές και περιβαλλοντικές συνέπειες που πηγάζουν από την πολυετή και μονόπλευρη εστίαση στη λιγνιτική δραστηριότητα, σε βάρος άλλων οικονομικών δραστηριοτήτων, αλλά και από την έλλειψη σχεδιασμού ενός νέου ισορροπημένου και βιώσιμου, αναπτυξιακού προτύπου. Είναι προφανές ότι οι συνέπειες αυτές συσσωρεύτηκαν τα τελευταία χρόνια, λόγω της σταδιακής και σταθερής μείωσης της λιγνιτικής παραγωγής. Υπό το πρίσμα αυτό, κύρια προτεραιότητα της ελληνικής κυβέρνησης είναι η εξασφάλιση της οικονομικά και κοινωνικά δίκαιης μετάβασης των περιοχών αυτών, ελαχιστοποιώντας τις παραπάνω συνέπειες μέσα από τη διαφοροποίηση του παραγωγικού τους προτύπου για την δημιουργία νέων αξιών σε διαφορετικούς κλάδους και τομείς.
With the ambitious National Energy & Climate Plan (NECP) towards a climate-neutral economy by 2050, the Greek government is committed to withdraw all lignite power plants by 2023, with the exception of “Ptolemais V” plant expected to be operational by 2028. This commitment serves priorities related to the environmental protection, to the promotion of competitive electricity generation methods and to the diversification of the lignite-mining areas, namely Western Macedonia (NUTS 2) and Megalopolis (NUTS 3 / LAU 1).
These areas face socio-economic and environmental consequences stemming from the multi-annual and unilateral focus on lignite activity - to the detriment other economic activities - but also from the lack of planning of a new, balanced and sustainable development model. It is obvious that these consequences have accumulated due to the gradual and steady reduction in lignite production over the last few years. In this light, the main priority of the Greek government is to ensure the economically and socially just transition of these regions, by minimising the above consequences through the diversification of their production model for the creation of new values in different sectors and branches.